Z roku na rok w naszym kraju rośnie liczba nowych przedsiębiorstw. Mają one w większości przypadków formę jednoosobowych działalności gospodarczych, które składają się z ich właściciela oraz co najwyżej kilku jego pracowników. Czy w takich przypadkach można mówić o tym, że ktoś jest mikroprzedsiębiorcą? Dla kogo zarezerwowane jest to pojęcie? W poniższym tekście odpowiadamy na to, jak i wiele innych istotnych pytań.

Zakładając własną firmę należy określić ramy jej działalności oraz formę prawną i podatkową. Ma to spore znaczenie przede wszystkim na gruncie księgowym, ale także jeśli mówimy o wszelkiego rodzaju dotacjach, subwencjach czy ogólnym rozwoju danego podmiotu gospodarczego. Jak się okazuje, ogromną część polskiego środowiska biznesowego stanowią tzw. mikroprzedsiębiorcy. Co należy rozumieć pod tym pojęciem? Wyjaśniamy! 

Przedsiębiorcy w Polsce

Dla większości początkujących przedsiębiorców posiadanie własnej firmy to nie tylko mnóstwo obowiązków, ale także okazja, aby działać na własnych zasadach. Wielu z nich zakłada przedsiębiorstwo pracując jeszcze na etacie i łącząc oba zajęcia, niektórzy jednak stawiają wszystko na jedną kartę i rzucają się od razu na głęboką wodę. Jak się później okazuje, zarejestrowanie podmiotu gospodarczego to jedynie pierwszy i najprostszy krok na drodze do wolności zawodowej i finansowej. Wraz z pracą na własny rachunek idzie bowiem spora odpowiedzialność i ryzyko. Szacuje się, że w naszym kraju każdego roku upada nawet 70-80% firm, które funkcjonują zaledwie kilka lat. Nie oznacza to oczywiście, że nie warto próbować swoich sił. Jeśli posiadamy odpowiednie predyspozycje i nie brakuje nam odwagi oraz determinacji, warto pójść własną ścieżką i założyć firmę. 

Rodzaje działalności gospodarczej 

Aby jednak myśleć o stałym rozwoju oraz względnym sukcesie należy już na początku posiadać choćby podstawową wiedzę na temat biznesu. Przepisy prawne oraz praktyczne aspekty funkcjonowania na rynku są bowiem nieocenione jeśli nie chcemy mieć żadnych problemów i wciąż iść do przodu. Warto od razu zdać sobie sprawę z tego, że istnieje wiele różnego rodzaju możliwych form prowadzenia firmy w Polsce. Ustawodawca wskazuje jako podstawową jednoosobową działalność gospodarczą, ale alternatywą dla niej są oczywiście wszelkiego rodzaju spółki prawa handlowego, w tym niezwykle popularna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. 

Mikroprzedsiębiorca – kto to?

Najczęściej wybieraną formą jest jednak jednoosobowa działalność gospodarcza, której niewątpliwą zaletą jest prosta metoda rozliczania, możliwość działania w niemal każdej branży, a także pełną swobodę jeśli chodzi o wykonywanie zadań w ramach własnego przedsiębiorstwa. Jeśli właściciel firmy nie zatrudnia u siebie pracowników mówimy o sytuacji, w której należy traktować go jako tzw. osobę samozatrudnioną. Oczywiście tylko wtedy, jeśli działania w ramach firmy wykonuje osobiście. Co jednak w przypadku, gdy mówimy o podmiotach gospodarczych zatrudniających pracowników między innymi na umowy o pracę? Wówczas w grę wchodzi kolejny z podziałów uwzględnionych przez prawodawcę, a mianowicie na mikroprzedsiębiorstwo, średnie oraz duże zakłady pracy. 

Mikroprzedsiębiorca a samozatrudnienie - co trzeba wiedzieć

Mikroprzedsiębiorca kto to jest - to pytanie pada niezwykle często i jak się okazuje, odpowiedź na nie jest tylko z pozoru oczywista. Określając, kim dokładnie jest mikroprzedsiębiorca, w pierwszej kolejności należy sięgnąć do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Czytamy tam, że mikroprzedsiębiorcy to przedsiębiorcy, którzy w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: zatrudniali średniorocznie mniej niż 10 pracowników, ich roczny obrót netto ze sprzedaży towarów i usług czy też wszystkich operacji finansowych nie przekroczył kwoty 2 milionów euro (w równowartości polskich złotych), a także ich suma suma aktywów bilansu końcowego nie przekroczyła 2 milionów euro (również w przeliczeniu na złotówki). Warto dodać, że dane te powinno obliczać się według średniego kursu z ostatniego dnia poprzedniego roku. Tyle przepisy prawne, ale czy w praktyce mikroprzedsiębiorcą można nazwać na przykład osobę samozatrudnioną? Wszystko zależy od interpretacji organów podatkowych, ale w większości przypadków odpowiedź jest twierdząca. 

Jakie warunki należy spełnić, aby otrzymać status mikroprzedsiębiorcy?

Przede wszystkim warto podkreślić, że przez pracownika należy rozumieć osobę zatrudnioną na umowie o pracę, a więc wszelkiego typu umowy cywilnoprawne nie wpływają na sposób przeliczania średniorocznego zatrudnienia. Zgodnie z przepisami prawa, nie należy do niego zaliczać ponadto pracowników, którzy przebywają na urlopie macierzyńskim, ojcowskim, rodzicielskim, wychowawczym, a także zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego. Pojawia się także kwestia tego, czy mikroprzedsiębiorca jest zobligowany do przesyłania ewidencji VAT w strukturze JPK? Od stycznia 2018 roku mikrofirmy, które są podatnikami VAT mają obowiązek wysyłania Ministerstwu Finansów plików JPK_VAT. 

Mikroprzedsiębiorca a jednoosobowa działalność gospodarcza


Mikroprzedsiębiorca a jednoosobowa działalność gospodarcza - pytanie o tego typu zależność pada niezwykle często. Wiele osób traktuje bowiem oba pojęcia zamiennie, uznając, że nie ma między nimi żadnej różnicy. Czy jest to jednak prawda? Zgodnie z interpretacją organów podatkowych mikroprzedsiębiorcą można nazwać także przedsiębiorcę, który w ogóle nie zatrudnia pracowników. Wydaje się więc, że właściciela jednoosobowej działalności gospodarczej można bez obaw zakwalifikować do grona mikroprzedsiębiorców, co ma szczególne znaczenie w kontekście różnego rodzaju form wsparcia publicznego. W niektórych projektach mogą brać bowiem udział wyłącznie mikroprzedsiębiorcy, a więc - działając analogicznie - również samozatrudnieni albo jednoosobowe firmy, co w większości przypadków oznacza jedno i to samo. Jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości w tym obszarze warto jednak zasięgnąć porady księgowej lub prawnika albo sprawdzić bieżącą interpretację przepisów przez organy państwowe.