Czym jest WDT?
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów uregulowana jest w art. 13 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług i oznacza wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Choć brzmi to dość zawile, w uproszczeniu jest to po prostu obrót towarami między Polską a innymi krajami Unii Europejskiej. Jak wspomniano wcześniej, Polska stając się państwem członkowskim Unii Europejskiej, zobowiązana była dostosować wiele dziedzin, takich jak właśnie stosunki gospodarcze i handlowe, do unijnych przepisów. Miało to wiele konsekwencji, ale korzyści w dużej mierze przeważają. Dzięki temu może bez problemów rozwijać się handel z zagranicą i to na uproszczonych zasadach, co wcześniej nie było takie proste. A warto wspomnieć, że sprzedaż towarów do państw Unii Europejskiej z roku na rok wzrasta.
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów – jak zweryfikować nabywcę?
Wskazane powyżej ustawa wskazuje także warunki, które muszą być spełnione aby WDT miała miejsce. Wymagane jest aby nabywca towarów był;
- podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
- osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
- podmiotem niewymienionym powyżej, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą
- innym podmiotem (niebędącym podatnikiem), jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Ważnym aspektem jest weryfikacja kontrahenta w odpowiedniej bazie. Służy do tego system VIES (VAT Information and Exchange System), za który odpowiada Komisje Europejska. Pozwala on na sprawne pozyskanie informacji czy weryfikowany podmiot jest zarejestrowany jako dokonujący transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów VAT - dostawca polski, płacący podatki w naszym kraju musi posiadać tzw. numer VAT-UE, który składa się z numeru NIP poprzedzonego symbolem PL oraz numer za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
Nigdy więcej nie trać czasu!
Zautomatyzuj układanie grafików pracy, prowadzenie ewidencji czasu pracy, elektroniczne wnioski urlopowe i wiele więcej.
Załóż darmowe kontoWDT – w jaki przypadku stosujemy 0% podatek?
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów stawka VAT- od 2020 r. istnieje możliwość zastosowania opodatkowania względem podatku VAT według stawki 0%. Wymagane jest spełnienie poniższych warunków, które zawarte są w art. 42 wskazanej powyżej ustawy:
- podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer NIP dla transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE, który nabywca podał podatnikowi,
- podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy, posiada dowody potwierdzające wywóz sprzedanych towarów z terytorium RP oraz dostarczenie do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego,
- podatnik składając deklarację VAT, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany, jako podatnik VAT UE.
Przepisy wskazują także na wyłączenia możliwości zastosowania stawki 0% (art. 42 ust. 1a):
- podatnik nie złoży w terminie informacji podsumowującej VAT-UE do 25-tego dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w zakresie WDT,
- złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych informacji dotyczących transakcji WDT zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 ustawy o VAT, chyba, że podatnik złoży pisemne wyjaśnienie dokonanego uchybienia naczelnikowi urzędu skarbowego.
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów a eksport-eksport to wywóz towarów poza Unię Europejską, nie należy go więc mylić z WDT.
Skoro już o podatkach mowa, warto wspomnieć także o podstawie opodatkowania. Należy sięgnąć tutaj do przepisu art. 29 a ust. 1 wskazanej ustawy, który stanowi, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Oznacza to, że w przypadku WDT, podstawa opodatkowania obejmuje:
- podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
- koszty dodatkowe, czyli prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia itp.
WDT a obowiązek podatkowy o czym należy pamiętać?
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów jak księgować-obowiązek podatkowy (a więc konieczność zapłaty podatku), powstaje w momencie zaistnienia zdarzenia określonego w przepisach prawa. Na gruncie przepisów ustawy o VAT, w przypadku WDT obowiązek ten powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Ponadto, w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.
Jakie są obowiązki związane z WDT?
Oprócz wszystkich kwestii wskazanych powyżej, należy bezwzględnie pamiętać o jeszcze kilku z nich, takich jak:
- rejestracja do VAT-UE za pomocą druku VAT-R – każdy przedsiębiorca ma obowiązek wypełnić i złożyć do urzędu skarbowego deklarację VAT-R.
- odpowiednie dokumentowanie wywozu towarów w ramach WDT (pozwalające na zastosowanie stawki 0%);
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów dokumenty-ustawa o VAT w art. 42 ust. 3. wskazuje, które dokumenty potwierdzają dostarczenie do nabywcy z kraju członkowskiego Unii Europejskiej towarów. Mianowicie mowa tutaj o:
- dokumentach przewozowych otrzymanych od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
- specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (czyli informacje o rodzaju przedmiotów, parametrach, pochodzeniu czy przeznaczeniu).
Nigdy więcej nie trać czasu!
Zautomatyzuj układanie grafików pracy, prowadzenie ewidencji czasu pracy, elektroniczne wnioski urlopowe i wiele więcej.
Załóż darmowe konto