Zarządzanie projektami w IT – jakie są metody?

Trudno uwierzyć, że metodyka zarządzania projektami może być tak użyteczna, a jednocześnie źle rozumiana. Istnieje kilka metod używanych obecnie przez firmy, niektóre bardziej popularne niż inne. Agile jest jedną z najpopularniejszych metod, ale są też inne, które mogą być lepiej dopasowane do Twoich potrzeb. Poniżej znajduje się kilka z najpopularniejszych metodyk zarządzania projektami w IT.

  • Waterfall: Ten typ zarządzania projektami istnieje od dawna, ma wiele cech, które sprawiają, że jest idealny dla dużych projektów o ścisłych terminach (jak budowa mostów). Jednak jego nieelastyczność sprawia, że jest mniej odpowiedni dla mniejszych zespołów lub krótszych terminów.

  • Agile: Metoda zwinna pozwala na większą elastyczność w zakresie wprowadzania zmian w całym procesie rozwoju, dzięki czemu programiści nie są zmuszani do podejmowania decyzji przedwcześnie (co może prowadzić do kosztownych błędów). Pozwala również zespołom na lepszą współpracę poprzez podział obowiązków pomiędzy członków zespołu, którzy specjalizują się w różnych dziedzinach — tworzy to synergię pomiędzy członkami zespołu zamiast rywalizacji pomiędzy nimi, gdy pracują nad wspólnymi celami.

  • Critical Path Method (CPM): Metoda ścieżki krytycznej jest techniką zarządzania projektami, która identyfikuje najkrótszą sekwencję działań wymaganych do ukończenia danego projektu. Działa ona poprzez przypisanie wartości krytyczności do każdej czynności, z najwyższą wartością przypisaną do czynności, która musi być ukończona przed rozpoczęciem jakiejkolwiek innej. Pozwala to na określenie kolejności, w jakiej czynności muszą być wykonane, dzięki czemu można zminimalizować całkowity czas realizacji.

  • Scrum: Metoda ta skupia się na rozbiciu dużych projektów na kawałki, dzięki czemu są one łatwiejsze do zarządzania w czasie — w ten sposób unika się posiadania zbyt wielu informacji naraz, co mogłoby spowodować zamieszanie wśród członków zespołu pracujących jednocześnie nad różnymi zadaniami. Dzięki podzieleniu tych kawałków na mniejsze części (takie jak historyjki użytkownika lub zadania w ramach sprintów itp.) zespoły są w stanie monitorować postępy w realizacji celów projektu bez poczucia przytłoczenia tym, jak wiele pracy trzeba jeszcze wykonać, zanim go ukończą.

  • Lean: Metodologia Lean skupia się na redukcji marnotrawstwa poprzez eliminację zbędnych kroków w procesach, eliminację marnotrawstwa z istniejących procesów oraz zapobieganie marnotrawstwu, zanim ono nastąpi. Aby to osiągnąć, metodologia Lean opiera się w dużej mierze na wykorzystaniu kontroli wizualnej, tak aby wszystkie strony mogły łatwo zobaczyć, co dzieje się z procesem w danym momencie. Kiedy wszyscy mają wgląd w proces, są w stanie szybciej zidentyfikować problemy i wprowadzić zmiany znacznie łatwiej niż gdyby pracowali w odosobnieniu.
  • Kanban: Kanban to metoda zarządzania pracą poprzez ograniczenie pracy w toku. Pomaga zapobiegać wąskim gardłom i nadprodukcji poprzez ograniczenie liczby elementów, które mogą znajdować się na każdym etapie procesu. Tablica Kanban zawiera kolumny dla każdego etapu procesu. Każda kolumna ma ograniczenie liczby zadań, które mogą znajdować się na danym etapie w danym czasie. Gdy tworzone są nowe zadania, są one dodawane na końcu odpowiedniej kolumny, a gdy zadanie się kończy, jest ono przenoszone z aktualnej kolumny do innej kolumny po prawej stronie. Pomaga to ograniczyć czas bezczynności, jak również nadmiar pracy w toku.

Agile – co to jest?

Agile to metodyka zarządzania projektami, która opiera się na iteracyjnym rozwoju. Została opracowana w 2001 roku przez 17 ekspertów w dziedzinie inżynierii oprogramowania, w tym Kenta Becka, Johna Branta i Rona Jeffriesa. Agile Alliance zostało założone w lutym 2001 roku jako organizacja non-profit.

Agile to zbiór zasad i praktyk dotyczących tworzenia oprogramowania. Agile koncentruje się na tworzeniu wysokiej jakości produktów, które są użyteczne dla klientów i użytkowników, przy użyciu podejścia iteracyjnego skupionego na przyrostowych ulepszeniach w czasie z informacjami zwrotnymi od klienta i z samego zespołu. Jest podobny do tradycyjnego modelu wodospadowego, ale stara się uniknąć niektórych jego wad (np. bycia zbyt sztywnym). Istnieje wiele różnych odmian podejścia zwinnego, jednak większość z nich skutkuje lepszą jakością produktów dostarczanych szybciej niż byłoby to możliwe przy użyciu tradycyjnych metod (takich jak Waterfall).

Agile vs Waterfall – czym różnią się te podejścia?

Agile i Waterfall to dwie różne metodyki zarządzania projektami. Chociaż obie mają swoje mocne strony, są też pewne słabości, które można wyeliminować, wybierając jedną nad drugą.

Największą różnicą pomiędzy tymi podejściami jest sposób podejścia do pracy. Agile jest procesem iteracyjnym, co oznacza, że jest zbudowany wokół małych części pracy, które mogą być rozwijane szybko i łatwo zintegrowane ze sobą, aby stworzyć większy produkt w sposób iteracyjny. Z drugiej strony, proces Waterfall skupia się na tworzeniu pełnego produktu z góry, zanim przejdzie się do kolejnego — jest bardziej sekwencyjny niż podejście iteracyjne Agile.

Waterfall w dużym stopniu opiera się na dokumentacji i planowaniu, ale ponieważ wszystko musi być zdefiniowane przed rozpoczęciem prac, nie ma zbyt wielu możliwości elastyczności, jeśli coś nie idzie zgodnie z planem lub jeśli coś wymaga zmiany w trakcie projektu. Utrudnia to również komunikację z interesariuszami, ponieważ istnieje wiele kroków związanych z zakończeniem każdego etapu — oznacza to, że problemy mogą pojawić się późno, co może spowodować opóźnienia lub przekroczenie kosztów z powodu przeróbek z wcześniejszych etapów.

Zalety i wady podejścia Agile w zarządzaniu projektami

Agile to metodologia rozwoju oprogramowania, która kładzie nacisk na elastyczne podejście do planowania, projektowania i rozwoju. W projekcie Agile zespoły są organizowane w małe, samodzielnie kierowane jednostki z minimalnym nadzorem ze strony kierownictwa. Zespoły te otrzymują swobodę podejmowania decyzji bez konieczności uzyskania zgody od swoich menedżerów lub innych interesariuszy. Podczas podejmowania tych decyzji zachęca się je do skupienia się na jakości ponad ilość i szybkości ponad dokładność.

Jedną z największych zalet podejścia Agile jest to, że pozwala ono zespołom na bardziej efektywną współpracę. Ponieważ podejście Agile kładzie nacisk na komunikację między członkami zespołu, nie ma potrzeby organizowania spotkań lub innych formalnych zebrań — zespół może po prostu rozmawiać, kiedy tylko ma taką potrzebę. Ułatwia to zespołowi wprowadzanie zmian wymaganych przez projekt bez konieczności uzyskania wcześniejszej akceptacji od innych osób.

Mimo tego, że takie podejście ma wiele zalet, ma też pewne wady. Chociaż wykazano, że projekty realizowane w trybie Agile lepiej dotrzymują terminów niż projekty realizowane w trybie tradycyjnym, to jednak rzadziej spełniają one standardy jakości. Dzieje się tak dlatego, że zespoły Agile mają tendencję do mniejszego dbania o dokładność w swoich szacunkach niż inne metody zarządzania projektami.

Ponadto, projekty Agile często skupiają się na dostarczaniu małych fragmentów funkcjonalności, zamiast skupiać się na dostarczaniu całego produktu w określonym terminie, jak w przypadku projektów tradycyjnych. Oznacza to, że projekty Agile mogą trwać dłużej niż oczekiwano, ponieważ nie są one rozliczane z ukończenia na czas, ale raczej z dostarczenia czegoś użytecznego co kilka tygodni lub miesięcy, a nie wszystko na raz na końcu rozwoju, jak w przypadku tradycyjnych metod, w których wszystko zostało zaplanowane z wyprzedzeniem, zanim rozpoczęto kodowanie; jednakże

Agile to nowoczesna metodyka zarządzania projektami w branży IT, została stworzona jako alternatywa dla tradycyjnych metod zarządzania projektami, które często nie spełniały potrzeb biznesowych oraz nie dostarczały ich na czas, w ramach budżetu i jakości.