Umowa na czas nieokreślony – kiedy przysługuje pracownikowi?

Jest najkorzystniejsza dla pracownika, gdyż pozwala na stabilizację. Dla pracodawcy jest z kolei sposobem na utrzymanie lojalności pracownika. Kiedy przysługuje pracownikowi ten rodzaj umowy?

Umowa o pracę na czas nieokreślony

Rodzaj umowy o pracę ma wpływ na interesy pracownika. Stabilne zatrudnienie pozwala nie martwić się o to, czy ciągłość pracy zostanie zachowana. Dlatego umowa bezterminowa jest najbardziej pożądana – pracownik nie musi obawiać się, czy zostanie przedłużona. Umowa o pracę na czas nieokreślony musi zawierać wymiar czasu pracy, jej rodzaj, stanowisko, miejsce wykonywania, termin rozpoczęcia oraz wynagrodzenie z wymienionymi elementami. Ten rodzaj kontraktu zabezpiecza kobiety planujące narodziny dziecka, gdyż daje prawo do urlopu macierzyńskiego i wychowawczego. Pracownik zyskuje wiarygodność kredytową, dzięki czemu, łatwiej uzyska kredyt hipoteczny.

Rozbieżność pomiędzy interesem pracodawcy a pracownika

Umowy bezterminowe zawierane są niechętnie. Dla pracodawcy bardziej elastyczna i wygodna jest umowa na czas określony. Łatwiej jest zmienić kadrę, gdy ta nie spełnia wszystkich oczekiwań. W czasach jednak, gdy brakuje pracowników, na umowie bezterminowej zyskują jednak również pracodawcy. Wprowadzenie takich samych okresów wypowiedzenia to działanie na korzyść pracowników, sprawiające, że między umowami nie ma dużych różnic. Obiektywne przesłanki, na których oparte są umowy na czas określony, mogą odpowiadać zarówno pracodawcy, jak też pracownikowi. Występuje to w niektórych zawodach i pracach sezonowych. Nowelizacja Kodeksu Pracy zwiększa ochronę pracowników przed nadużyciami ze strony szefów, daje lepsze perspektywy rozwoju zawodowego i zwiększa gwarancje stabilności zatrudnienia.

Która umowa na czas nieokreślony?

W celu ochrony pracowników wprowadzono limity umów terminowych. Ile umów na czas określony może podpisać pracodawca z pracownikiem? Ustawodawca w art. 251 Kodeksu Pracy przeciwdziała nadmiernemu korzystaniu z umów terminowych. Zgodnie z nim, trzy umowy z rzędu mogą być terminowe, lecz czwarta automatycznie będzie bezterminowa.

Kolejna umowa zawarta na czas nieokreślony, po 33 miesiącach okresu łącznego zatrudnienia stanie się kontraktem bezterminowym i to bez względu na to, czy jest to druga, trzecia, czy czwarta umowa. Decydującą rolę odgrywa tu łączny czas zatrudnienia. Przekształcenie umowy następuje automatycznie z mocy prawa i nie ma konieczności składania oświadczeń. Przed zmianą przepisów wystarczył miesiąc przerwy pomiędzy umowami, by uniknąć przekształcenia. Obecnie nie ma to znaczenia, gdyż każda umowa pomniejsza liczbę 33 miesięcy i zmniejsza limit ilościowy. W ten sam sposób działają aneksy przedłużające stosunek pracy. Praca na umowę cywilno-prawną, jak np. umowa zlecenie, przy takim samym sposobie wykonywania pracy, również może zostać uznana za umowę na czas nieokreślony.

Kiedy umowa na czas nieokreślony nie będzie obowiązywała?

Limit trzech umów na czas określony nie obejmuje umów zawartych na zastępstwo, a także podpisanych w celu wykonywania pracy dorywczej, sezonowej oraz przez okres karencji. Pracodawca może także wskazać przyczyny leżące po jego stronie, które powodują, że liczba umów terminowych przekroczy limit. Wszystkie te wyjątki mają na celu zaspokojenie faktycznego i niezbędnego zapotrzebowania na pracownika wyłącznie okresowo. Do limitu nie włącza się także pracy na okres próbny, nawet, jeżeli było kilka takich umów. To czas na sprawdzenie umiejętności pracownika, nieobjęty ani limitem 33 miesięcy, ani 3 umów. Warunkiem jest praca inna niż wcześniej, zmiana obowiązków lub ponowne zatrudnienie pracownika po trzyletniej przerwie. Jeżeli w czasie umowy na czas określony, pracownik przebywał na urlopie bezpłatnym, nie wlicza się tego okresu do limitu. Nie wolno zapominać o tym, że limity dotyczą pracy u tego samego pracodawcy. Praca w różnych oddziałach spółek, czy różnych jednostkach organizacyjnych nie stanowi ciągłości. Jeżeli natomiast zakład przechodzi na nowy podmiot, tożsamość pracodawcy zostaje zachowana i wtedy obowiązują limity.

Wypowiedzenie umowy na czas nieokreślony

Umowa o pracę na czas nieokreślony nie ma daty wygaśnięcia. Oznacza to, że pracownik będzie świadczył pracę aż do momentu otrzymania wypowiedzenia lub gdy samodzielnie takowe złoży. Pracodawca ma prawo wypowiedzieć umowę w przypadku zwolnień grupowych, czy likwidacji stanowiska. Wypowiedzenie może wręczyć także dyscyplinarnie, w przypadku rażącego naruszenia lub zaniedbania obowiązków przez pracownika. Okresy wypowiedzenia liczone są od pierwszego dnia po miesiącu, w którym je złożono. Czas wypowiedzenia to 3 miesiące. Można skrócić ten termin, podpisując porozumienie stron. Nowelizacja zrównała długość wypowiedzenia umowy na czas określony i nieokreślony. Różnica polega na konieczności uzasadnienia zwolnienia pracownika zatrudnionego bezterminowo. Konieczne jest także skonsultowanie wypowiedzenia ze związkami zawodowymi.

Umowa na czas nieokreślony jest korzystna dla pracownika, gdyż zapewnia mu ochronę i stabilność. Należy pamiętać, że już 33 miesiące pracy lub 3 kolejne umowy na czas określony sprawiają, że samoistnie przekształca się ona w kontrakt bezterminowy.